Bizelet

Bizelja ( Pisum Sativum) bën pjesë në grupimin e madh të fasuleve, që përfshihet në familjen e Papilonaceve.
Origjina e saj është akoma e pasigurt, por mendohet që vjen nga Azia: pati një përhapje të madhe në Indi, nga ku kaloi në Kinë e më pas në Europë rreth viteve 1600. Bima e bizeles është një bimë njëvjeçare, e shkurtër dhe zvarranike, me rrënjë pothuajse në sipërfaqe me gjatësi që arrin edhe 2 metra. Lulet e bizeles janë të bardha, të verdha apo jeshile të hapët dhe paraqiten të vetmuara apo në grupe dy-tre elementësh, kurse frutat janë bishtaja të sheshta, pak të përkulura me ngjyrë jeshile apo të verdhë: brenda janë farat e ngrënshme(deri në 12 copë) me formë pak a shumë të rrumbullakët, jeshile, të verdha, apo të bardha. Sot kultivohen rreth 250 lloje të ndryshme bizelesh. Bizelet sikurse edhe fasulet, thjerrëzat, bathët dhe qiqrat kanë qenë baza e ushqimit për shumë popullsi, të përhapura falë vlerave ushqyese dhe mundësisë për t’u konservuar apo tharë.


Bizelja:
• Përmban më pak ujë se sa perimet e tjera: 72-80% kundrejt 96% të perimeve të tjera.
• Është e pasur me karbohidrate, proteina, fibra dhe minerale. Karbohidratet janë vërtet më shumë se mesatarja në perimet e tjera. Tek bizelet janë të pranishme mesatarisht 12g në 100 g.
• Furnizon me pak energji, rreth 80 kalori për 100 g
Sot bizelet kultivohen për konsum të freskët, por sidomos për industrinë e konservave: Janë perimet e para të tregtuara në kuti teneqe hermetike dhe nga të parët e industrisë së ngrirjes.
Bizelet në kuzhinë kanë shumë vlera të freskëta natyrale, por edhe me gjalpë, proshutë, pancetë. Janë shumë të mira me pana për pjatat e ndryshme të makarona, apo për receta orizi, supe, garniture etj.